جاذبه های دیدنی اتریش
به گزارش وبلاگ انجمن ما، وین مرکز کشور اتریش و بر کرانه رود دانوب قرار گرفته است. وین، یکی از شهرهای تاریخی اروپاست که از سال 1558 تا 1806 محل اقامت امپراتوری روم و پس از آن مرکز امپراتوری اتریش - مجارستان بود. از سال 1938 تا سال 1945 اتریش به آلمان ملحق شد. در سال 1955 این کشور استقلال خود را به دست آورد و وین دوباره مرکز اتریش شد.
جاذبه های دیدنی اتریش
وین
وین مرکز کشور اتریش و بر کرانه رود دانوب قرار گرفته است. وین، یکی از شهرهای تاریخی اروپاست که از سال 1558 تا 1806 محل اقامت امپراتوری روم و پس از آن مرکز امپراتوری اتریش - مجارستان بود. از سال 1938 تا سال 1945 اتریش به آلمان ملحق شد. در سال 1955 این کشور استقلال خود را به دست آورد و وین دوباره مرکز اتریش شد.وین دارای 34 کلیسا است که معروفترین آنها کلیسای سنت استفان است. این کلیسا سمبل شهر وین بوده و در مرکز قدیمی شهر واقع است.وین سومین شهر دنیاست که دفتر سازمان ملل متحد در آن واقع شده است و دفاتر بین المللی بعضی از سازمان های دنیای مانند اوپک،OSZE و سازمان انرژی اتمی در این شهر استقرار یافته است. بافت مرکزی شهر وین بنا به درخواست دولت این کشور در سال 2001 میلادی از جانب سازمان یونسکو به عنوان میراث فرهنگی دنیای به ثبت رسیده است. این شهر به شهر کنگره ها و جشنواره معروفیت دارد، همه ساله سمینار بین المللی متعددی برگزار می گردد.
خانه فیگارو، موزه هایدن، قصر بلودر، کاخامپراتوری، کاخ شواتزنبورگ، کاخ شونبرون، ساختمان مجلس که به سبک معابد یونانی ساخته شده و از زیباترین عمارتهای اتریش است، موزه پست، ویرانه های رومی و اپرای بزرگ شهر وین گوشه ای از نقاط دیدنی شهر هستند.
کاخک شونبرون نیز از دیدنی ترین جاهای وین است که در دوره باروک و حدود سال 1700 میلادی بنا شده است و در آن سالنی واقع شده است که به سالن ایرانی مشهور بوده و معماری آن نیز به سبک معماری ایرانی است. در زبان آلمانی شون به معنای زیبا و برون به معنای چشمه است. بعلاوه شونبرون دارای یک گلخانه بسیار بزرگ و مجهز بوده که در نوع خود بی نظیر است و تنوع گیاهانی که در آن کاشته اند تا آنجاست که تا صدسال پیش در آن درخت انار می کاشتند. صدها گونه رز در فضای باز این قصر کاشته شده که به صورت فصلی دوباره کاشته می شوند. از دیگر دیدنی وین می توان باغ وحش، قصر گلوریت و موزه دکتر لئوپل را نام برد.
از آنجا که وین زادگاه موسیقی دانان بزرگی بوده است، این شهر به شهر موسیقی و اپرا معروفیت یافته و یکی از بزرگترین مراکز علمی و فرهنگی اروپای مرکزی است. دانشگاه وین از سال 1365 میلادی مرکز فعالیتهای علمی و هنری در سراسر اروپا شناخته شده است. از دانشگاه های دولتی وین می توان دانشگاه ملی وین را نام برد و از دانشگاه های خصوصی می توان دانشگاه بین المللی وین و دانشگاه وبستر را نام برد. وین شهر زیبایی است و در هر طرف آن پارکی دیده می گردد. معروف ترین پارک این شهر، پارک پراتر است. این پارک چرخ و فلک بزرگی دارد که قدمت آن به قبل از جنگ دوم می رسد و از روی آن قسمت اعظم شهر را می توان دیدن کرد.
علاوه بر مطالب فوق وین مرکز تجارت است، زیرا به دلیل قرار گرفتن بر سر راه بازرگانی شرق و غرب، به یک بازار بین المللی مبدل شده است. فراورده های غذایی، نوشیدنی های مختلف، کالاهای الکترونیکی، مواد شیمیایی، تولیدات فلزی و پوشاک از مهم ترین محصولات کارخانه ای این شهر هستند. موزه کانس تیستوریس در انتهای خیابان رینگ قرار گرفته و از بزرگترین موزه های شهر وین به شمار می رود. در این موزه مجموعه های بسیار متعددی وجود دارد و آثار هنرمندانی مثل رامبرانت، رافائل، رابینز، ورمیر و مجموعه بسیار بزرگی از آثار بروگل در آن به چشم می خورد. موزه جواهرات سلطنتی در سال 1987 میلادی در یکی از محله های سنتی شهر به نام هافبورگ تاسیس شد، در بر دارنده جواهرات گران قیمت و نشان هایی از امپراتوری رم ودودمان هابسبورگ بوده است. کلکسیون گرافیک آلبرتینا یکی از مهم ترین و غنی ترین مجموعه های هنری گرافیک از سراسر دنیا و نیز از دوران های مختلف را در خود جای داده است. موزه قوم شناسی مجموعه ای است استتثنایی از آنچه تمدنهای غیر اروپایی در فرهنگ امروزی دنیا اثر گذاشته است. موزه تکنیکی در سال 1987 باز گشایی شد و نوعی از مقایسه و ارزیابی صنایع دستی تکنولوژی را به نمایش می گذارد. قصر بلودره یکی از ساختمانهای بزرگ وین از طریق معمار اتریشی، لوکاس فن هیلده برانت (1668-1745)، برای متحد مالبرو، یعنی فرانسوا اوژن ساووآ شاهزاده ی (1763-1663) ساخته شده است.
قصر روی بلندی واقع شده است و به طور خفیفی بر یک باغ دارای شیب پلکانی اشرافی دارد که با آب نماها و پرچین های منظم، تزیین یافته است. هیلده برانت قصر را به هفت قسمت تعیین تقسیم بندی نموده است: یک عمارت جلو- نشسته با ردیفی از پنج در مرکز ساخته شده که در طرفین آن، دو جناح ساختمانی با مختصر ارتفاع کمتر قرار گرفته اند؛ در طرفین این دو جناح، دو ساختمان کوتاه تر و چهار کلاه فرنگی نبشی ساخته شده اند که چهار کنج مجموعه ی ساختمان قصر را شکل می دهند. عمارت جلو - نشسته ی مرکزی و کلاه فرنگیهای واقع در چهار کنج، پر کارترین بخش های تزئینی اند. علی رغم الگوهای پیچیده ساختمان و ریزه کاریهای زینتی، کارهای شگفت انگیزی نموده است: ستونهای چهار گوش توی کار به طرف پایین باریک می شوند؛ از سنتوریهای شکسته و حلقوی بالای پنجره ها استفاده شده است؛ و تندیسها و نقوش پیروزی لب بام صف کشیده اند.
وین دومین شهر به لحاظ کیفیت زندگی در دنیا و اروپاست.
سالتسبورگ
این شهر در مرکز شمال اتریش واقعه شده است. سالتسبورگ که به شهر موازات معروف است مرکز است یکی از مراکز مهم هنری اتریش و بعلاوه مرکز تبادل بین المللی توریسم است. این شهر، شهر مقدس اتریش است و کلیساهای هم شکل متعددی در دامنه کوه ها و ساحل دریاچه هایش وجود دارد.سالتسبورگ سرشار از آثار تاریخی و باستانی، افسانه ها، رسوم و عادات کهن و نیز گنجینه های هنری و تاریخی ارزشمند است. این شهر دارای چندین موزه است که مجموعه هایی از خاطرات و دستخط های موازات را شامل می شوند. یکی از آنها در محل تولد این آهنگساز واقع شده است. باغ میرابل که در اوایل قرن هجدهم میلادی از طریق هنرمند بزرگ اتریشی فیشه فون ارلاخ طراحی شده است یکی از نقاط دیدنی سالتسبورگ است. سالتسبورگ از نظر کشاورزی، پرورش دام، جنگلداری و معادن در اتریش اهمیت فراوانی دارد. نمک، یکی از عناصر است که قرن ها از این ناحیه استخراج شده است و به همین سبب این شهر سالتسبورگ نام گرفته است.
گراتس
این شهر مرکز استان استیریا و دومین شهر بزرگ اتریش است و در جنوب شرقی کشور اتریش واقع شده است. این شهر در ساحل رود مور درجنوب استان استیریا واقع شده است و ادارات دولتی، فرمانداری، تالار پهلوانان و زرادخانه آن نشان دهنده سنت قدیمی شهر است. کلیسا ها و مدارس آن متجاوز از پانصد سال پیش ساخته شده است. گراتس در حال حاضر دارای مراکز تجاری، فرهنگی و آموزشی مدرن است که بر پایه همان سنت های قدیمی بنا شده است. صنایع عمده استریا که به سراسر دنیا صادر می گردد در این شهر مرکزیت یافته است. گراتس فلوس برگ و موزه سلاح های جنگی از نقاط دیدنی این شهر هستند. بعلاوه تفریحگاه و چشمه های معدنی آن معروفیت دارند. گراتس در سال 2002 به عنوان مرکز فرهنگی اروپای متحد معرفی گردید.منبع: بهبودی، حمید؛ (1368) گردشگری در عصر نوین، زنجان، نیکان کتاب، چاپ نخست.
منبع: راسخون